Bębny hamulcowe to obecnie mniej popularne rozwiązanie niż jeszcze kilka lat temu. Czym się charakteryzuje? Jak zbudowane są hamulce bębnowe, jak działają? Zapraszamy do lektury naszego krótkiego poradnika.

Hamulec bębnowy to tak de facto hamulec cierny segmentowy dwuszczękowy, który przy pracy wykorzystuje tarcie wewnętrznej powierzchni bębna hamulcowego (który porusza się wraz z wałem) z powierzchnią szczęk pokrytych okładziną cierną. Szczęki, w przeciwieństwie do bębnów, nie obracają się.

Takie rozwiązanie wciąż jest wykorzystywane w niektórych samochodach, obecnie jednak praktycznie wyłącznie na tylnej osi. Hamulce bębnowe rzadziej trafiają do samochodów, ponieważ w porównaniu do hamulców tarczowych znacznie szybciej i mocniej się przegrzewają („brake fade”), co w dużym stopniu zmniejsza skuteczność hamowania.

Wśród części hamulca bębnowego możemy wyróżnić bęben hamulcowy, szczęki hamulcowe, rozpieracz szczęk i sprężynę odciągającą. Bęben hamulcowy to główny, ruchomy człon hamowany. Szczęki hamulcowe to nieruchomy człon hamujący, który posiada specjalne okładziny cierne. Przy hamowaniu szczęki pod naporem rozpieracza wykonują obrót o mały kąt. Rozpieracz szczęk to sterowalna część, której głównym zadaniem jest dociskanie szczęk do bębna. Bardzo często występuje w postaci siłownika hydraulicznego lub części mechanicznej (np. krzywki). Za sterowanie rozpieraczem odpowiada zewnętrzny mechanizm sterujący. Ostatni element to sprężyna odciągająca, której funkcją jest „powracanie” oraz utrzymanie szczęk w jednej pozycji, wtedy kiedy hamulec nie pracuje.

Skoro omówiona została budowa hamulców bębnowych, możemy przejść do działania tego elementu. Otóż w chwili hamowania szczęki są dociskane do bębna za pomocą rozpieracza, który jest połączony z urządzeniem sterującym (rozpieracz naciska na szczęki). Jak już wspominaliśmy, po zakończeniu hamowania, szczęki wracają na swoje położenie dzięki sprężynie odciągającej.

W ramach systemu między rozpieraczem a szczękami wyróżniamy cztery rodzaje systemów (w przypadku rozpieraczy hydraulicznych). Układ simplex posiada dwa tłoczki rozpierające szczęki znajdujące się we wspólnym cylinderku. Układ duplex wykorzystuje osobne rozpieracze dla każdej szczęki. Z kolei system samowzmacniający bazuje na układzie simplex, z tym że zastosowano tutaj szczęki pływające. Ostatnim systemem jest tzw. duo-duplex, który jest hybrydą dwóch systemów – układ rozpieraczy jest dokładnie taki sam co w duplex, natomiast rozpieracze są zbudowane identycznie co w simplex.